Ik zit onder een grote groene parasol op een terras dat in de schaduw ligt, en drink kleine slokjes van een cappuccino. Buiten mij is er niemand, op twee dertigers na. Zij, een man en een vrouw, …

Tegenover mij zit mijn vriendinnetje van in het eerste leerjaar. Ze kwam toen recht uit Duitsland en een kind had haar ter verwelkoming gezegd: ‘Jij hebt Hitlers ogen!’ Ze had het wicht teruggestoken met haar scherpe ‘a’. …

Nog steeds wandel ik elke ochtend, maar soms kost het me moeite. Of heb ik er geen zin in. Misschien ben ik de buurt wat beu.
Of eerder: de hele wereld. …

Mijn moeder belt om te zeggen dat mijn tante gestorven is. Mijn man vraagt of ik haar goed kende. Ik zeg: ik denk niet dat ze mij als kind ooit heeft aangesproken op familiefeesten. Of aangekeken. …

Op oudejaarsdag hoor ik, terwijl ik na mijn ochtendwandeling naar de zijdeur van ons huis stap, hoe een mij onbekende man op straat mij beledigt. Hij richt zich tot zijn zoontje, een kind van een jaar of vijf, en spreekt net luid genoeg opdat ik hem zou horen. …