De deurbel gaat, het schemert al en ik heb geen zin om open te doen. Om in de koude te staan en een mens voorzichtig te moeten benaderen. Een mens die ik niet eens verwacht. Pas wanneer de bel een tweede keer gaat, kom ik in actie. …

Ik slaap al maanden niet en raak steeds meer de tel kwijt. Van hoelang al, van de dagen, van de seizoenen, van de uren.
Elke ochtend word ik nog voordat het buiten licht is mijn bed uitgeduwd. Een kwartier later ren ik door kille ochtendnevel, terwijl …

Tijdens onze dagelijkse wandeling zijn mijn man en ik op de plaatselijke begraafplaats verzeild geraakt. We stappen langs de leraar, de huisarts, het klasgenootje uit de kleuterklas, …

Ze zit tegenover me aan de houten tuintafel in de oude herfstzon, knijpt haar winterjas dicht over haar hals. De bries, het seizoen, de hele wereld; ze heeft zoveel vijanden gemaakt dat ze er niet meer wil zijn. Dat zegt ze ook, tot drie keer toe. …

Op de straat ligt een tweedimensionale eekhoorn. Alleen zijn staart lijkt nog te leven, zachtjes in een bries. Ik zoef hem voorbij en probeer niet naar ingewanden te kijken.
Met twee vriendinnen fiets ik onder een aangename zon naar een grote tuin waar we …