Ze zit tegenover me aan de houten tuintafel in de oude herfstzon, knijpt haar winterjas dicht over haar hals. De bries, het seizoen, de hele wereld; ze heeft zoveel vijanden gemaakt dat ze er niet meer wil zijn. Dat zegt ze ook, tot drie keer toe. …

Op de straat ligt een tweedimensionale eekhoorn. Alleen zijn staart lijkt nog te leven, zachtjes in een bries. Ik zoef hem voorbij en probeer niet naar ingewanden te kijken.
Met twee vriendinnen fiets ik onder een aangename zon naar een grote tuin waar we …

Kamer 306. Hotel des Familles, De Haan. Het is het jaar 2000 en mijn man en ik verblijven, zoals de laatste jaren elke zomer, een week in dit hotel. Dit jaar zien we er ook uit als een famille, want we hebben onze dochter van nog geen jaar bij ons. Alleen wij weten dat niets is zoals het lijkt, en …

Toen ik vrijdagnamiddag, 17 juli, opstond uit de zetel om te gaan wandelen, werd ik ‘iets’ in mijn rechterbovenbeen gewaar. Iets lichts, iets wat een beetje haperde, maar geen pijn deed. Vast verkeerd gezeten, dacht ik, en ik vatte mijn wandeling aan. …

Dag K (en vaarwel),

Gisteren begon zoals elke ochtend. Ik vulde een kom met muesli, roerde er yoghurt door, strooide er wat bessen, frambozen, schijfjes banaan en nectarine overheen, en ging ermee aan mijn laptop zitten. Zoals ik af en toe wel eens doe, …