Naast de asfaltweg waarover ik stap, ligt een strook beton. Omdat ik een auto hoor naderen, wijk ik uit naar de betonnen strook. Het valt mij op dat die anders aanvoelt onder mijn voeten …

Het is lente en de kerkhoven in de buurt worden omgespit. Waar anders zoveel rust heerst, zetten nu grote oranje monsters hun tanden in tientallen zerken. …

Buiten is het stil, donker, doods. Op het kussen naast mij in bed regent het. …

Ik loop iemand van lang geleden tegen het virtuele lijf en weet niet goed hoe hem te benaderen.
Omdat tijd een illusie is, een werkmiddel om het leefbaar te houden, is het geen vijftien jaar geleden dat hij van me wegliep, maar …

De deurbel gaat, het schemert al en ik heb geen zin om open te doen. Om in de koude te staan en een mens voorzichtig te moeten benaderen. Een mens die ik niet eens verwacht. Pas wanneer de bel een tweede keer gaat, kom ik in actie. …